Wraz z końcem grudnia tego roku przedsiębiorcy mogą uzyskać status małego podatnika. Co to oznacza i jak uzyskać taki status?
Status małego podatnika dla celów podatku VAT i podatku dochodowego (PIT lub CIT) otrzymać można, jeżeli przychody ze sprzedaży, wraz z kwotą należnego podatku VAT do wspomnianego końca grudnia, nie przekroczą 5068 tys. zł. Status ten przysługiwać będzie przez cały rok 2014. Dla małego podatnika dostępne jest wiele ułatwień: np. jednorazowa amortyzacja środków trwałych czy kasowa metoda rozliczania podatku VAT.
Być może część przedsiębiorców pamięta, że w zeszłym roku limit przychodów był niższy. Z czego wynika ta zmiana? W przypadku VAT definicję małego podatnika określa art. 2 pkt 25 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Kwota tam wymieniona podana jest w euro – to 1,2 miliona – i co roku obliczana jest wg aktualnego kursu, który w tym roku wyniósł 4,2230 zł, a więc więcej niż w roku ubiegłym (status małego podatnika można było uzyskać przy przychodzie wysokości 4922 tys. zł).
Jednak limit 1,2 mln euro nie dotyczy wszystkich podmiotów. Przedsiębiorstwa takie jak: domy maklerskie, firmy zarządzające funduszami powierniczymi będące agentami, zleceniobiorcami lub innymi osobami świadczącymi usługi o zbliżonym charakterze (z wyjątkiem komisu) objęte są limitem w wysokości zaledwie 45 tys. euro. Tego typu podmioty mogą skorzystać z preferencji przewidzianych dla małych podatników tylko w przypadku, gdy kwota prowizji lub innych form wynagrodzenia za świadczone przez nie usługi (uwzględniając kwotę podatku) wyniesie nie więcej niż 190 tys. zł.
Ministerstwo Finansów liczbę małych podatników w naszym kraju szacuje na ok. 1,5 miliona.
Jednorazowa amortyzacja
Możliwość skorzystania z niej wynika z art. 16k ust. 7 ustawy z 15 lutego 1992 r. o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.) i art. 22k ust. 7 ustawa z 26 lipca 1991 r. o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Nie dotyczy ona tylko małych podatników, ale również tych, którzy w danym roku rozpoczęli działalność gospodarczą.
Jednorazowego odpisu dokonać można w przypadku środków trwałych wchodzących w skład grup od 3 do 8 klasyfikacji (mogą to być np. narzędzia, wyposażenie, czy ruchomości). Do tej grupy nie są jednak zaliczane samochody osobowe.
Przepisy głoszą, że wartość początkowa tych środków, w roku w którym zostały dodane do ewidecji, nie może przekraczać równowartości 50 tysięcy euro, czyli 205 tys zł w roku 2014. Należy jednak pamiętać, że może się to jeszcze zmienić – ministerstwo zapowiedziało zmiany w PIT i CIT, wg których od 1 stycznie do końca 2016 roku wspomniana kwota miałaby wzrosnąć do 100 tys. euro (422 tys. zł).
Podatek ryczałtowy
Część podatników(o ile osiąga stosunkowo niewielkie obroty), ma możliwość rozliczania się z Urzędem Skarbowym w uproszczony sposób – poprzez podatek w opłacany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W tej sytuacji podstawą opodatkowania jest przychód bez pomniejszenia o koszty jego uzyskania, a stawka podatku zależy od rodzaju prowadzonej działalności.
Każdy kolejny rok przynosi wzrost popularności tej formy rozliczania się z fiskusem. Warunki na jakich przyznawane są ułatwienia określa ustawa z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Zgodnie z nią podatek ryczałtowy mogą stosować osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Ponownie jednak przepisy zawierają w sobie wyjątki – ustawa zawiera całą ich listę, są to np. apteki, czy lombard.
Zryczałtowany podatek stosować można również w sytuacji, w której działalność jest prowadzona w formie spółki cywilnej lub jawnej. Ważne jest jednak, że musi to być cywilna lub jawna spółka osób fizycznych.
W 2014 r. z ryczałtu będą mogli skorzystać podatnicy, którzy w 2013 r. roku uzyskają przychody nie większe niż równowartość 150 tysięcy euro, czyli 633 450 zł (w 2013 r. limit ten wynosił 615 300 zł). Dla wspomnianej już spółki cywilnej lub jawnej osób fizycznych odnosi się to do przychodów wszystkich wspólników – tu liczy się ich suma.
Przeliczanie wspomnianej kwoty na euro w tym przypadku dokonuje się na podstawie średniego kursu ogłaszanego przez NBP na 1 X roku poprzedzającego dany rok podatkowy. Często jest to kurs inny niż ten podawany pierwszego dnia roboczego października. Pierwszy z wymienionych, o ile 1. wypada w dzień wolny od pracy, ustalany jest jako kurs z 30 września. Sytuacja taka miała miejsce np. w roku 2011.
Przeliczany w identyczny sposób limit 150 tysięcy euro dotyczy również tych podatników, którzy chcą się rozliczać poprzez ryczałt, a w roku ubiegłym działalność prowadzili samodzielnie lub w formie spółki, z której przychody były opodatkowane jedynie w formie karty podatkowej albo za część roku w formie karty, a za część roku na ogólnych zasadach. W drugim z wymienionych przykładów wspomniany limit dotyczy przychodów łącznie. Dla obu typów podmiotów przychody opodatkowane w formie karty podatkowej obliczyć można jedynie na podstawie wystawionych rachunków lub faktur.
Ważne jest by pamiętać, ze zastosowanie rozliczenia ryczałtowego niesie za sobą obowiązek comiesięcznego obliczania należności wobec urzędu skarbowego i regulowania go na rachunek fiskusa w terminie do 20. dnia następnego miesiąca, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania, czyli do 31 stycznia następnego roku.
Wyjątkiem w tym przypadku są jedynie ci podatnicy, którzy uzyskane w roku poprzednim przychody z z działalności prowadzonej samodzielnie albo przychody spółki nie przekroczą kwoty stanowiącej równowartość 25 tys. euro (w 2014 r. 105 575 zł, w 2013 r. – 102 550 zł). Tacy podatnicy mogą rozliczać podatek zryczałtowany kwartalnie.